O MNIE

KONTAKT

Umowy autorskie po nowemu #1

Umowy autorskie po nowelizacji – kogo i od kiedy chronią nowe przepisy?

20 września 2024 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o prawie autorskim, wprowadzająca największe od 1994 roku zmiany w zakresie umów autorskich. Nowe przepisy, wdrażające dyrektywę 2019/790 o prawie autorskim na jednolitym rynku cyfrowym (CDSM), istotnie modyfikują zasady wynagradzania twórców, w tym poszerzają prawo do podwyższenia wynagrodzenia umownego w ramach tzw. klauzuli bestselerowej, nakładają na nabywców praw obowiązki informacyjne oraz dają twórcom nowe uprawnienia, takie jak prawo "odwołania" umowy przy braku eksploatacji utworu. Dziś pierwsza część cyklu omawiającego nowe zasady dla umów autorskich.

Czy w Midjourney można stworzyć utwór?

Mało jest prawniczych sporów, które mnie irytują w równym stopniu, co dyskusja wokół prawnoautorskiej ochrony wytworów generatywnej sztucznej inteligencji. Spróbuję więc wyjść poza schemat i napisać coś więcej, niż to, że „problem jest złożony” i w ogóle „to zależy” oraz okraszeniem tego kilkoma mądrymi słowami. Zajmę się jednym bardzo konkretnym przypadkiem: fotorealistycznymi obrazami generowanymi za pomocą Midjourney. Dla uproszczenia ograniczę się do pytania, czy możliwe jest stworzenie utworu plastycznego WYŁĄCZNIE przez wpisanie w Midjourney odpowiedniego promptu, bez późniejszej edycji w programie graficznym.

Polecana książka: Prawnoautorska ochrona programów komputerowych

Nakładem wydawnictwa Wolters Kluwer wydana została moja monografia pt. "Prawnoautorska ochrona programów komputerowych". Jest jeżeli nie najpełniejsze, to z pewnością najbardziej obszerne opracowanie tej problematyki w polskiej nauce prawa, obejmujące zagadnienia ochrony programów w prawie polskim, unijnym i porozumieniach międzynarodowych, a także zestawiające rozwiązania funkcjonujące w Europie z zasadami ochrony programów komputerowych w USA.

Wyrok w sprawie C-401/19 i odpowiedzialność dostawców udostępniania treści on-line

Mam wrażenie, że po wczorajszym wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-401/19 Polska przeciwko Parlamentowi i Radzie w całej Europie rozległo się wielkie, zbiorowe „hmmm…”. No bo w sprawie, która rozchodziła się o stwierdzenie nieważności art. 17 dyrektywy 2019/790 o prawie autorskim na jednolitym rynku cyfrowym, a Polska zarzucała wprowadzenie cenzury prewencyjnej Trybunał wydał wyrok, który wydaje się cokolwiek mało czytelny. Nawet w porównaniu do art. 17 dyrektywy. Poniżej kilka spostrzeżeń, jakie nasunęły mi się w czasie lektury.

Oracle vs Google: API, prawo autorskie i spór o 9 miliardów dolarów

Sąd Najwyższy USA w sprawie Oracle v. Google rozstrzygnął wieloletni spór dotyczący prawnoautorskiej ochrony interfejsów programowania aplikacji (API). Spór, w którym wysokość roszczeń sięgała 9 miliardów dolarów, dotyczył wykorzystania przez Google fragmentów API Java w systemie Android. Wyrok z 5 kwietnia 2021 r. przesądził, że wykorzystanie nawet obszernych fragmentów cudzego kodu może w pewnych okolicznościach stanowić fair use (dozwolony użytek). Rozstrzygnięcie ma fundamentalne znaczenie dla określenia zakresu ochrony prawnoautorskiej w odniesieniu do rozwiązań, które stały się standardami rynkowymi w branży IT.

Wyrok TS UE w sprawie C-666/18: naruszenie licencji a naruszenie prawa autorskiego

Jaką odpowiedzialność ponosi licencjobiorca, który przekroczył zakres zezwolenia wynikającego z licencji na oprogramowanie i czy prawo krajowe może narzucać tu konkretny reżim odpowiedzialność? Na tak postawione pytanie odpowiedział TS UE w wyroku z 18 grudnia 2019 w sprawie C-666/18 IT Development SAS przeciwko Free Mobile SAS. Obyło się bez sensacji, choć warto zwrócić uwagę na szczegóły, bo sformułowana przez Trybunał odpowiedź na pytanie prejudycjalne łatwo może być nadinterpretowana.