Mało jest prawniczych sporów, które mnie irytują w równym stopniu, co dyskusja wokół prawnoautorskiej ochrony wytworów generatywnej sztucznej inteligencji. Spróbuję więc wyjść poza schemat i napisać coś więcej, niż to, że „problem jest złożony” i w ogóle „to zależy” oraz okraszeniem tego kilkoma mądrymi słowami. Zajmę się jednym bardzo konkretnym przypadkiem: fotorealistycznymi obrazami generowanymi za pomocą Midjourney. Dla uproszczenia ograniczę się do pytania, czy możliwe jest stworzenie utworu plastycznego WYŁĄCZNIE przez wpisanie w Midjourney odpowiedniego promptu, bez późniejszej edycji w programie graficznym.

Czy tworzenie i eksploatacja systemów generatywnej sztucznej inteligencji (AI) narusza prawo autorskie? Na to pytanie będą musiały odpowiedzieć sądy w złożonych w ostatnich tygodniach pozwach w sprawach Andersen et al v. Stability AI Ltd. oraz Getty Images (US), Inc. v. Stability AI, Inc. Sprawy te dotykają kluczowych problemów powstających na styku sztucznej inteligencji i prawa autorskiego. Warto się im przyjrzeć bliżej, bo potencjalnie mogą wywrzeć duży wpływ na branżę AI.

Mam wrażenie, że po wczorajszym wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-401/19 Polska przeciwko Parlamentowi i Radzie w całej Europie rozległo się wielkie, zbiorowe „hmmm…”. No bo w sprawie, która rozchodziła się o stwierdzenie nieważności art. 17 dyrektywy 2019/790 o prawie autorskim na jednolitym rynku cyfrowym, a Polska zarzucała wprowadzenie cenzury prewencyjnej Trybunał wydał wyrok, który wydaje się cokolwiek mało czytelny. Nawet w porównaniu do art. 17 dyrektywy. Poniżej kilka spostrzeżeń, jakie nasunęły mi się w czasie lektury.

Sąd Najwyższy USA w sprawie Oracle v. Google rozstrzygnął wieloletni spór dotyczący prawnoautorskiej ochrony interfejsów programowania aplikacji (API). Spór, w którym wysokość roszczeń sięgała 9 miliardów dolarów, dotyczył wykorzystania przez Google fragmentów API Java w systemie Android. Wyrok z 5 kwietnia 2021 r. przesądził, że wykorzystanie nawet obszernych fragmentów cudzego kodu może w pewnych okolicznościach stanowić fair use (dozwolony użytek). Rozstrzygnięcie ma fundamentalne znaczenie dla określenia zakresu ochrony prawnoautorskiej w odniesieniu do rozwiązań, które stały się standardami rynkowymi w branży IT.