Dziś została udostępniona w języku polskim opinia rzecznika generalnego w sprawie C‑435/12. Sprawa dotyczy przede wszystkim zakresu dozwolonego użytku prywatnego na gruncie dyrektywy 2001/29/WE o prawie autorskim w społeczeństwie informacyjnym (art. 5 ust. 2 lit. b dyrektywy) i kwestii, czy przepis ten znajduje zastosowanie, jeżeli kopia utworu została pobrana z nielegalnego źródła.
Jakiś czas temu pełnomocnik powoda usiłującego wykazać pozwanemu mocno wątpliwe naruszenie prawa autorskiego uraczył sąd wywodem, jakoby w prawie autorskim rozpowszechnianie dzieliło się na rozpowszechnianie publiczne i niepubliczne. Swój zaskakujący wniosek wywiódł z faktu, że w niektórych przypadkach pól eksploatacji…
Jednym ze skutków ubiegłorocznych protestów w sprawie ACTA było rozpoczęcie przez Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji prac nad nową ustawą o otwartych zasobach publicznych. Rezultatem tych prac jest projekt założeń do ustawy, opublikowany przez MAiC 21 grudnia 2012 r.
W ramach konferencji z okazji 10-lecia Centrum Badań Problemów Prawnych i Ekonomicznych Komunikacji Elektronicznej (CBKE) Uniwersytetu Wrocławskiego wygłosiłem referat poświęcony fundamentalnym zmianom w prawie autorskim wywołanym przez rewolucję cyfrową. W wystąpieniu analizowałem, jak przemiany technologiczne wpłynęły na relacje między twórcami, pośrednikami a użytkownikami treści.
Dawno nie było takiego szumu medialnego, jak w przypadku ACTA. Jest w nim szczypta racji i dużo histerii. Oczywiście to zamieszanie powinno cieszyć. Dlaczego? Bo regulacje w zakresie własności intelektualnej wpływają na to jak żyjemy, jak się komunikujemy, jakie są koszty edukacji. Natomiast do niedawna nie budziły jakiegokolwiek zainteresowania społecznego, w związku z tym były przyjmowane w kształcie dalekim od równowagi interesów twórców, użytkowników (wydawców, nadawców etc.) i odbiorców.