O MNIE

KONTAKT

Czy delfiny marzą o pływaniu w Balatonie?

Like vs Google: pierwsza sprawa AI przed Trybunałem Sprawiedliwości UE

Węgierski wydawca prasowy pozwał Google'a, bo chatbot streścił artykuł o delfinach w Balatonie. Brzmi absurdalnie? W sprawie C-250/25 Like Company przeciwko Google Ireland (bo to o niej mowa), budapesztański sąd okręgowy sformułował pytania obejmujące najgorętsze obecnie problemy na styku AI i prawa autorskiego. Mam jednak wątpliwości, czy TSUE na wszystkie pytania odpowie i czy te odpowiedzi na pewno będą dotyczyć sztucznej inteligencji. Nie wiem też, czy spodobają się wydawcom.

Prawo autorskie a trenowanie AI. Rozmowa z Marleną Sakowską-Baryłą

Wszystko, co potrzebujesz wiedzieć o trenowaniu modeli sztucznej inteligencji i prawie autorskim, ale nie miałeś czasu o tym poczytać, czyli moja rozmowa z Marleną Sakowską-Baryłą. Rozmawiamy o prawie autorskim, uczeniu maszynowym i sztucznej inteligencji. A także o tym, czy białe kołnierzyki stracą pracę, dlaczego prawo unijne jest takie skomplikowane i wojnie pomiędzy gigantami technologicznymi i dostawcami treści.

Czy w Midjourney można stworzyć utwór?

Mało jest prawniczych sporów, które mnie irytują w równym stopniu, co dyskusja wokół prawnoautorskiej ochrony wytworów generatywnej sztucznej inteligencji. Spróbuję więc wyjść poza schemat i napisać coś więcej, niż to, że „problem jest złożony” i w ogóle „to zależy” oraz okraszeniem tego kilkoma mądrymi słowami. Zajmę się jednym bardzo konkretnym przypadkiem: fotorealistycznymi obrazami generowanymi za pomocą Midjourney. Dla uproszczenia ograniczę się do pytania, czy możliwe jest stworzenie utworu plastycznego WYŁĄCZNIE przez wpisanie w Midjourney odpowiedniego promptu, bez późniejszej edycji w programie graficznym.

Artykuł: Prounijna wykładnia przesłanki twórczości i indywidualności utworu

Ukazał się numer 3(157)/2022 Zeszytów Uniwersytetu Jagiellońskiego Prace z Prawa Własności Intelektualnej, a w nich mój artykuł "Prounijna wykładnia przesłanki twórczości i indywidualności utworu". Zajmuję się w nim możliwością uwzględnienia dorobku orzeczniczego Trybunału Sprawiedliwości UE w zakresie pojęcia i przesłanek ochrony utworu w polskim prawie autorskim.

Polecana książka: Prawnoautorska ochrona programów komputerowych

Nakładem wydawnictwa Wolters Kluwer wydana została moja monografia pt. "Prawnoautorska ochrona programów komputerowych". Jest jeżeli nie najpełniejsze, to z pewnością najbardziej obszerne opracowanie tej problematyki w polskiej nauce prawa, obejmujące zagadnienia ochrony programów w prawie polskim, unijnym i porozumieniach międzynarodowych, a także zestawiające rozwiązania funkcjonujące w Europie z zasadami ochrony programów komputerowych w USA.

Wyrok w sprawie C-401/19 i odpowiedzialność dostawców udostępniania treści on-line

Mam wrażenie, że po wczorajszym wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-401/19 Polska przeciwko Parlamentowi i Radzie w całej Europie rozległo się wielkie, zbiorowe „hmmm…”. No bo w sprawie, która rozchodziła się o stwierdzenie nieważności art. 17 dyrektywy 2019/790 o prawie autorskim na jednolitym rynku cyfrowym, a Polska zarzucała wprowadzenie cenzury prewencyjnej Trybunał wydał wyrok, który wydaje się cokolwiek mało czytelny. Nawet w porównaniu do art. 17 dyrektywy. Poniżej kilka spostrzeżeń, jakie nasunęły mi się w czasie lektury.

Wyrok TS UE w sprawie C-666/18: naruszenie licencji a naruszenie prawa autorskiego

Jaką odpowiedzialność ponosi licencjobiorca, który przekroczył zakres zezwolenia wynikającego z licencji na oprogramowanie i czy prawo krajowe może narzucać tu konkretny reżim odpowiedzialność? Na tak postawione pytanie odpowiedział TS UE w wyroku z 18 grudnia 2019 w sprawie C-666/18 IT Development SAS przeciwko Free Mobile SAS. Obyło się bez sensacji, choć warto zwrócić uwagę na szczegóły, bo sformułowana przez Trybunał odpowiedź na pytanie prejudycjalne łatwo może być nadinterpretowana.

Rzecznik generalny też czasem nie doczyta, czyli opinia w sprawie C-406/10 SAS Institute

Można powiedzieć, że rychło wczas, ale doczytałem opinię rzecznika generalnego Yves’a Bota w sprawie C-406/10 SAS Institute przeciwko World Programming. Opinia z 2011 r., więc żadna nowość, ale trafiłem tam na jeden wątek, który mnie zaintrygował. Mianowicie rzecznik zamieścił całkiem obszerny wywód co do dopuszczalności dekompilacji cudzego programu w celu poznania formatu pliku, w jakim ten program zapisuje dane. I stwierdził, że jest niedopuszczalna. Ponieważ zawsze uważałem inaczej, wręcz podawałem to jako sztandarowy przykład, kiedy dobranie się do cudzego programu jest dozwolone, zacząłem grzebać.

Granice ochrony prawnoautorskiej w wyroku TSUE w sprawie SAS Institute Inc. przeciwko World Programming Ltd.

W dodatku do Monitora Prawniczego (21/2019) ukazał się artykuł, który napisałem wspólnie z Karoliną Alamą. Tytuł "Granice ochrony prawnoautorskiej w wyroku TSUE w sprawie SAS Institute Inc. przeciwko World Programming Ltd." tłumaczy w zasadzie wszystko. Chodzi o granice ochrony prawnoautorskiej i co nam o tych granicach mówi wyrok TSUE w sprawie C‑406/10.